امام باقر علیه السلام می فرماید: جوانی از انصار در مسیر خود با

زنی رو به رو شد و چهره ی آن زن،نظر جوان انصاری را به خود جلب

کرد و چشم خود را به او دوخت.هنگامی که زن گذشت،جوان

همچنان او را نگاه می کرد.او در حالی که راه خود را ادامه می داد،

وارد کوچه تنگی شد و همچنان به پشت سر خود نگاه می کرد و

زن را تماشا می کرد.

در این ناگهان صورت جوان به دیوار خورد و صورتش شکافته شد و به

مکافات نگاه نامشروع خود رسید.

وقتی زن از نظر جوان مخفی شد ،او به خود آمد و دید خون از

صورتش جاری است و به لباس و سینه اش ریخته است،با خود

گفت: به خدا سوگند!خدمت پیامبر اسلام صل الله علیه و آله می روم و

این ماجرا را بیان می کنم.

هنگامی که چشم رسول گرامی اسلام به او افتاد و صورت خون آلود

او را مشاهده کرد ،فرمودند:

چه شده است؟

در این هنگام جبرئیل امین آیه 30 و 31 سوره مبارکه مومنون را بری

آن حضرت نازل کرد.

تفسیر نورالثقلین ج3ص588،وسائل الشیعه ج14ص138